Primeiras Rimas - Coleção de versos

67 Oh ! dai a esmola! o Ar tista amortalhado, Na tri te noite dos fun ereos sonhos, Terá p'ra YÓ o coração voltado. .. E o bando azul dos rouxinóes risonhos, Dos ideaes que em vida acalentá,ra, Talvez golpeando os fu nebres, medonhos H yumos com que a l\Iorte o arrebatára, Inda lhe affague a fronte enregelada Cantando a gloria que lhe fôra cara. Oh ! dai a esmola, dai-a. E lla é o sagrado, O braço triumphal que vai erguel-o E vai tornar-lhe o nome liber tado D'esse profundo e enorme pczadelo, No qual, por vo sa immcnsa crueldade, Quizestes, nobre~, parn sempre tel-o. Erguei-o agor a d'essa escuridade 1 Que elle, o potente mor to grandioso, Nobre mendigo excelso e glorioso, V os pede pouco, - quer posteridade 1

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU4NjU0