Cornelii Nepotis vitae excellentium imperatorum ex Augustini Van-Staveren leidensi

EPAMINONDAS. VIH. Pm;Lquam <lomum reditum est, cotlegre ejus hoc crimioe acc.usabantur: quibus illc permisit, ut om– nl;!m caussam in se transferrent suaque opera factum con_t"=o<ler~nt, ~t le gi non obe<lir;nt. qua defensione illis , penculo hberat1s, nemo Ep~minomlam respon s 1 1rum pu• tabat, quo<l q~iJ dicert>t, non hnberet. A t ille in ju– diei um venit: nifail eorum neõavit, qu::e a<lversarii cri– mini dabant, omniaque, qure collegm dixerunt, con– fe;;sus ,est, neque recusavit, quo mi nus legi;; prenam su– biret :· sed unum ah iis petivit; ut i~ pPric11]0 suo con– scriberent~ EPAMINONDAS ATHEBANIS MOR. TE MVLTATVS EST, QVOD EOS COEGIT, A- "-· e. XIII., .e L . .XXVI. e. VIII. A isto .aHude Cicero, L. J. de lnvent. C. XXXVIII. Summam.amentiam e:ristimabat Epaminondas , guod scripturn, ,met lleipublicre salutis causa , ·,id non ex rcipublicce salute in– tcrpretari. Cap, VIII. Reditiim. est.) Note-se esta ele1?ante Jocução i mpessoal, camo s~ ex plica vão os antígosGrammaticos,que hefre– c:iucntementc usa da pelos bons , l:scriptores, e que faz o discur– so desemba l'açado , e claro. Legi.) A ' lei apontada aci– ma do C:ip. VII. Pe1 ·ici1.lo .) I. h. Damnatio– ne c apitãs svpplicio; conde.m– na~ão, supplicio capital; f6r– ma, processo, sentença de con– demn.1ção, eser1 pta P?r extenso, Noutros lugares P~ riculum , v_aL o m esmo que stat,1sr eon.im; ns– co forense , o Pstad o dos r éos , ~ausa crinÍinal, &.c: ou, se• g unda Gebhardo, ti tuh1s, ou ináex ad aliquod dec:larandum : cuja 'nterpretaçãoconfirma com a uthori rlade de C icero. C íce1·0 1i:1 Oração pro A rchia , D.\ P• II, Pc,·sona mínitne in jttdiciis periculisque tractata. O mesmo na Oração pro Cluentio, C:,1P• VI. Hoc judiciurr. , hoc pericu:. 1um, ilfn accusatio. Budeo nos Commentarios d:;i Lingua Gre– ga verte ássim Latinamen~e a maneira expressa na Oração pt·o Sextio. Quid? masponte homi– nes i"- amicontm perieulis ves~ tí tum muta,·e hon solent, A Jguns contra o consenso dos Codices manuscriptos ]em cippo, oti ti– tulo, ou scpulc1·0, ou diver5a– mente. Plutarcho certamentê nos Apofthegmas, P· 19!), ,. e Eliaho, L. XIII. Vi1.r. Htst. C. XLII. tem , insct·ibere co~ lit~in c.e : porém 11ão sig nificão o mesmo qu e Nepote siunifica di-• zendo periculo; post~ que con– venhão no verbo sc1 ·ibere. Ne– pote pois designa O acto da con– demn açã? , e do supplicio: es– tflS e~pt1mem ao mesmo passo' o mo tivo, e o instrumento, em que se havia àe esculpir a cau– sa da condemria9ão, o qual era, ou um pilar, corno se dissé na V ida de Alcil;>iades, C. IV. n. 5 . , ou tambem uma colurnna .

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU4NjU0