Cornelii Nepotis vitae excellentium imperatorum ex Augustini Van-Staveren leidensi
EPAMINONDAS. Jí ni v1num serviv i t , q uam velocitati. illam enim a cl. a lhl eta rum u sum; bane ad belli e xi5lÍmaba t utilitate m pe r l ine re . lt áque exe rce ba tu r plurimum curre n~o & lu– cta ndo ad e 11m frnem, q uoad stans complcc lt po~set , 0 tque c~n ten<leret . in armis pl 11rim um stud ii consumebat. III. A<l h anc co rporis fir mi ta tem p lurima e ti am aní– mi bona accesseran t. erat en im mo<les tus, p rude ns, g ra- ' ,·i~ , tempo ri bus sapiente r u tens , pe ri t us belli, for ti• manu, a n imo max imo: adeo verilatis diligens , nt ne j oco quidem menliretur . Idem con ti ne os , clem e ns , pa– t ien •queadmira nd um i n mo<l um : non so l u m populi, sed eriam amico rum fore ns inj u rias: i n primisque co'mmissa, ceJa ns ; quod inle r<lurri non m iou;. p rodes t, quam dise r– tc d icere. S t ud ios us a udi.=:mli. ex hoc e nim focillime dis- ci a rbitraba tur. !taque qu u m i n circulum veni sset, ia quo aut de repu blica disp u tarel ur, a ut de philosophia Quoml sfans . ) Exprime-se assim Nepote para qu e não se entenda a indecente Jucta vo– lutato,·ia, mass6mente u erccta . Complecti . ) Sol, cntc111.la- se adversm·ium pela E llipsc. ln armis.) No man ejo das a rmas i 110 fazer cxercicios mi– litares . Ca p. TII. Viritatis diligens, ~·e.) Os preceitos da F il o,o fia lh e ins tillá riio o aborrr.:cirn ento á menti ra . Con!ira-sc E liann , L. III . Val' . liist. C. XXIII. O Jll <'hmo dissera de l't ole meo Ar– r i;rno, de Juliano Ma n, erti no, de Filopemcncs floJyl>io , de A tti f ~ Nepote : e pela mes– ma \ trtude he louvado Ari~ti– rles po r I>)utarcho. Confira-se G rocio , De Jure ]J. 4· 1->. L. lII. e. I. C«mrnissa celan s.) Segundo a doutrina de Pythagoras, que em s11« Fi losofia recomrnenda– va a eu~ díscip ulos religiosis- s jmo segr1:do , e :fidelidade nas cou,a~ que se no; conli ão. As– sim Horacio, L. I. Sat. IV. - B4 . Commissa tarere. No L . I. Epist . XVI II. :ss . Commis– sumque teges. In circulum.) Cil-culu s , i . h , Cretu s coeuntium, lf conju– bulantium , roda , circulo de gente junta para fa ll ar, ou ou– vi r di sco rrer aliuem. De Ci1·– culus dedu1. sua etyrnologia o depoente Circnloi-, aris : an– da r em roda , fazer circulo pa– ra fazer d iscursos. Cesa r , L. I. B . G. Tofü verri castrii mi– lites circulai·i , ~• dolere, lws– t e,n e manibus climitti . Seueca , Ep . XCIX. Appion Grumma– ticus qui sub Ca:sa re tota cir– culat~s cst Grrecia. A. Gell io , L. XV. Hos ego ve1·sus in cir– culo f orte .fu.ventmi eruditorum dixi. Da9ui se chamão Ci1·cu– latores , os_ charJatãP.s, os quaes de ordinario ajuntão muita gen• te ao redor qe si,
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU4NjU0